Είναι από εκείνες τις στιγμές που οι λέξεις δεν μπορούν να περιγράψουν συναισθήματα. Την Παρασκευή είμασταν κι εμείς στον Ρουβά. Μόνο που δεν είμασταν στις πρώτες λόζες φάτσα κάρτα. Άλλωστε την ανάγκη του «φαίνεσθαι» δεν την είχαμε ποτέ. Είμασταν ακροβολισμένοι ως παρατηρητές. Αν λοιπόν εξαιρέσεις τις δύο πρώτες σειρές στα κεντρικά όπου αποτυχημένα μοντελάκια προσπαθούσαν να κερδίσουν στιγμές ικανοποίησης της ματαιοδοξίας τους μιλώντας σε επιχειρηματίες, σχεδιαστές και λοιπά πιο αναγνωρίσιμα μοντέλα... διάφορες «αδερφές ψυχές» που αναζητούσαν τρόπο να πλησιάσουν κοριτσάκια με μπαμπάδες που έχουν παρά την κρίση βαρβάτο πορτοφόλι, και βιζιτάκια που σκάσανε τέσσερα τέσσερα μήπως και χτυπήσουν φλέβα-χορηγό, το μεγάλο θέμα έσκασε εκεί γύρω στις 03.20.
0 σχόλια:
Speak up your mind
Tell us what you're thinking... !