ΜΙΑ ΙΔΕΑ ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ...

Ας δούμε το δημόσιο ως οργανισμό και ας το παρατηρήσουμε… Κατά αρχήν χρειάζεται να βρούμε το κύτταρο πάνω στο οποίο θα στήσουμε τον οργανισμό. Είναι σαφές ότι δεν μπορούμε να περιμένουμε ότι αλλάζοντας κάθε φορά εγκέφαλο (υπουργό διευθυντή τομεάρχη κλπ) ότι το άρρωστο σώμα θα λειτουργήσει κάπως καλυτέρα. Το σώμα ξεκινά από το κύτταρο.

Χρειάζεται λοιπόν να δομηθεί το κύτταρο του δημοσίου και με αυτό εννοώ την ελάχιστη λειτουργική δομή διοίκησης η όποια θα μπορεί να δώσει λύση ή καθοδήγηση στον πολίτη συμφωνα με τα καθήκοντα της.

Για αυτή προτείνω ενδεικτικά ως παράδειγμα:

Μια Διεύθυνση έργου με ένα συνεργείο της αρμοδιότητας του κάθε κύτταρου και μια διεύθυνση κοινού με ένα τηλεφωνικό κέντρο ή ένα γκισέ (τουλάχιστον) κατά περίπτωση.

Για κάθε τέτοιο κύτταρο θα πρέπει να υπάρχουν σαφείς αρμοδιότητες, καθηκοντολόγιο, απόλυτη εξειδίκευση και μέσα για να κάνει την δουλειά του. Μεταξύ των καθηκόντων θα είναι η υποχρέωση παροχής λύσης και εάν αυτό είναι ανέφικτο- η υποχρέωση σωστής παραπομπής ενός πολίτη στο κύτταρο που θα μπορεί να δώσει λύση. Θα πρέπει να υπάρχει απόλυτο οργανόγραμμα με σαφές αριθμό εργαζομένων και μέσα που απαιτούνται ώστε το κάθε μικρό κύτταρο να είναι λειτουργικό. Να σημειωθεί ότι μόνο αφού προσδιοριστούν τα καθήκοντα θα είναι δυνατόν να υπολογιστεί ο αριθμός του ελάχιστου λειτουργικού δυναμολογίου του κάθε κυττάρου.

Στόχος το ελάχιστο δυνατό δυναμολόγιο εργαζομένων με όλα τα απαραίτητα μέσα στο μέγιστο λειτουργικό επίπεδο και το team work εσωτερικά για κάθε κύτταρο.

Μόλις το κάθε κύτταρο καταστεί λειτουργικό αρχίζει η δεύτερη φάση.

Το κάθε κύτταρο του Δημόσιου -κατά τόπους και κατά αρμοδιότητα- θα επιβάλλεται να προστεθεί σε ένα μεγαλύτερο σύνολο όπου θα συγκεντρώνονται συναφή κύτταρα κρατώντας της εσωτερική διάρθρωση τους. Σε κάθε σύνολο κύτταρων τώρα, θα υπάρχει μια μεγαλύτερη διεύθυνση έργου και μια μεγαλύτερη διεύθυνση κοινού η οποία θα ειδικεύεται στο να βάζει όλα αυτά τα επιμέρους εξειδικευμένα κύτταρα να δουλέψουν για μεγαλύτερους σκοπούς και στόχους. Επιπλέον θα καταμερίζει αυτό το έργο προς τα κύτταρα θα επιβλέπει και θα συντονίζει και θα το παραδίδει.

Πάντα όμως το κύτταρο θα έχει ως πρώτη αρμοδιότητα την εξυπηρέτηση του απλού πολίτη και δευτερεύουσα αρμοδιότητα τον συντονισμό σε ένα μεγαλύτερο έργο. Το κύτταρο πρέπει να έχει πάντα την λειτουργικότητα το καθηκοντολόγιο και του στόχους του.

Όλο αυτό όμως δεν μπορεί να λειτουργήσει με τις κάθετες αυτόνομες δομές των υπουργείων ή των αυτόνομων ΔΕΚΟ ή των ΟΤΑ. Αυτές οι δομές θα πρέπει καταρχήν να χαλαρώσουν.

Τελικά το νέο σύστημα θα οδηγήσει σε μια οριζόντια διόρθωση όπου συναφή κύτταρα να συναντηθούν απορροφώντας ή συμπορευόμενα το ένα με το άλλο.

Περνώντας στην φάση τρία και ανάλογα το πως θα δομηθούν τα κύτταρα θα δημιουργηθούν και τα μελλοντικά Υπουργεία ΔΕΚΟ και ΟΤΑ και φορείς με ρόλο καθαρά επιτελικό και συντονιστικό.

Πάντα κεντρικός στόχος για κάθε μεγαλύτερη διάθρωση στην οποία θα συναντώνται συναφείς αρμοδιότητες και κύτταρα θα είναι:

Μια διεύθυνση έργου με τα συνεργεία της και τα μέσα της
μια κοινού με τα ανάλογα μέσα της
το ελάχιστο δυνατό δυναμολόγιο εργαζομένων με τα μέσα του στο μέγιστο λειτουργικό επίπεδο.

Με βάση το οργανόγραμμα του κάθε κύτταρου θα προκύπτουν και τυχών κενά που θα οδηγούν σε προσλήψεις ή μετακινήσεις μέσω του ΑΣΕΠ. Με βάση το καθηκοντολόγιο θα δομηθεί και το προσοντολόγιο για κάθε υπάλληλο ώστε να ενταχτεί ομαλά στο κάθε κύτταρο.

Σημαντικός παράγοντας είναι ο χρόνος μετάβασης από την μία φάση στην άλλη καθώς θα πρέπει να επέλθει εξειδίκευση και λειτουργικότητα στο κάθε κύτταρο πριν αφομοιωθεί και εισαχθεί στην επομένη φάση. Εδώ μπορούν να καθιερωθούν ασκήσεις λειτουργικότητας των κυττάρων και αργότερα ασκήσεις στο συντονισμό των κύτταρων.

Σημαντικός παράγοντας όλοι οι εργαζόμενοι να είναι γνώστες του τελικού σκοπού.