ΠΟΣΟ ΜΟΙΑΖΟΥΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΓΗ;

Σε μία ενιαία λίστα κατέταξαν οι επιστήμονες τους πλανήτες, τους εξωπλανήτες και τους δορυφόρους των πλανητών για πρώτη φορά, βαθμολογώντας τους ανάλογα με την ομοιότητα που ο καθένας τους έχει με τη Γη, καθώς και ανάλογα με την πιθανότητα να φιλοξενεί κάποια μορφή ζωής.

Οι ερευνητές δημιούργησαν δύο ξεχωριστούς πίνακες-δείκτες: ο ένας αφορά την ομοιότητα με τη Γη και ο άλλος τη δυνατότητα ενός πλανήτη να φιλοξενεί ζωή. Από άποψη δυνατοτήτων φιλοξενίας άλλων έμβιων οργανισμών (όχι κατά ανάγκη νοημόνων), προηγείται ο Τιτάν, ο δορυφόρος του Κρόνου, ενώ από άποψη ομοιότητας με τη Γη προηγείται ο εξωπλανήτης Γκλιέζε 581g (την ύπαρξη του οποίου αμφισβητούν μερικοί αστρονόμοι), σε απόσταση περίπου 20,5 ετών φωτός, στην κατεύθυνση του αστερισμού του Ζυγού.

Στην πρώτη κατάταξη γήινης ομοιότητας, όπου η Γη βρίσκεται εξ ορισμού στην κορυφή (με δείκτη 1), μετά τον Γκλιέζε 581g (με δείκτη 0,89), ακολουθούν κατά σειρά οι γειτονικοί με αυτόν εξωπλανήτες Γκλιέζε 581d (0,74) και Γκλιέζε 581c (0,70), ο Άρης (0,70), ο Ερμής (0,60), οι εξωπλανήτες HD 69830d (0,60) και 55 Cnc c (0,56), καθώς και η Σελήνη (0,56).

Στην κατάταξη δυνατότητας φιλοξενίας ζωής, μετά τον Τιτάνα (0,64), έπονται ο Άρης (0,59), ο δορυφόρος του Δία, Ευρώπη (0,49), που πιστεύεται ότι διαθέτει ένα βαθύ ωκεανό, οι εξωπλανήτες Γκλιέζε g (0,45), d (0,43) και c (0,41), ο Δίας (0,37),ο Κρόνος (0,37) και η Αφροδίτη (0,37).

Η ταξινόμηση έγινε με βάση διάφορες παραμέτρους, όπως το μέγεθος του πλανήτη ή του δορυφόρου, την πυκνότητά του, την απόστασή του από το μητρικό άστρο-ήλιο του, το κατά πόσο η επιφάνειά του είναι βραχώδης ή παγωμένη, το αν έχει ατμόσφαιρα ή μαγνητικό πεδίο κ.α. Σημαντικό ρόλο έπαιξε η εκτίμηση κατά πόσο ένα ουράνιο σώμα παρέχει επαρκή ενέργεια στους δυνητικούς οργανισμούς που φιλοξενεί, καθώς επίσης κατά πόσο ανιχνεύεται σε αυτό η παρουσία οργανικών χημικών ενώσεων, στις οποίες μπορεί να βασιστεί η ανάδυση και η εξέλιξη της ζωής.

Το διαστημικό τηλεσκόπιο Κέπλερ της NASA συνεχίζει να ανακαλύπτει νέους εξωπλανήτες, ενώ τα μελλοντικά -κατά πολύ ισχυρότερα- επίγεια τηλεσκόπια αναμένεται στο μέλλον να μπορούν να εντοπίζουν εξ αποστάσεως νέα ίχνη ζωής σε άλλα ουράνια σώματα, όπως π.χ. την παρουσία χλωροφύλλης, της βασικής ουσίας των φυτών, στην οποία βασίζεται η φωτοσύνθεση.