ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΖΕΙ ΤΟ "ΓΡΑΤΖΟΥΝΙΣΜΑ" ΤΗΣ ΚΙΜΩΛΙΑΣ

Για πολλούς είναι ένας από τους πιο εκνευριστικούς ήχους που υπάρχουν. Τώρα, μια νέα μελέτη εξηγεί που οφείλεται η ακραία ανατριχίλα που νιώθουν πολλοί, όταν ακούνε μια κιμωλία ή τα νύχια να γρατζουνούν τον μαυροπίνακα.

Ειδικοί στη μουσική από το Πανεπιστήμιο Μέσων & Επικοινωνίας Macromedia στην Κολωνία, διαπίστωσαν πως το σχήμα του εσωτερικού του ανθρώπινου αυτιού μπορεί να μεγεθύνει ορισμένες συχνότητες από τον ήχο του τριξίματος, καθιστώντας τον εξαιρετικά ενοχλητικό για τον ακροατή. Η μελέτη τους έδειξε ακόμη πως μεγάλο ρόλο παίζει η αντίληψη του συγκεκριμένου ήχου, η οποία διαπιστώθηκε πως μπορεί να εντείνει το στρες που νιώθουμε.

Σύμφωνα με τη μελέτη, όταν η κιμωλία ή τα νύχια μας «ξύνουν» έναν πίνακα, παράγονται ήχοι στις μέγιστες συχνότητες της ακοής μας – δηλαδή μεταξύ 2.000 και 4.000 χερτζ (hertz).

Οι συχνότητες αυτές είναι υψηλότερες από εκείνες που κάνει το πιρούνι όταν γρατζουνάει το πιάτο.

Οι ερευνητές λένε πως το αυτί μας είναι σχεδιασμένο ώστε να ακούει συγκεκριμένες συχνότητες, για να μπορεί να αντιλαμβάνεται την ομιλία.

Ο ακουστικός πόρος, όμως, αποδεικνύεται ιδιαίτερα ευαίσθητος στις πιο ψηλές συχνότητες, διότι η ανατομία του τις μεγεθύνει, καθιστώντας τες εξαιρετικά δυνατές.

Όταν οι ερευνητές κατέγραψαν αυτούς τους ήχους και αφαίρεσαν τις υψηλές συχνότητες, οι εθελοντές που τους άκουσαν είπαν πως είναι πιο ευχάριστοι απ’ ό,τι όταν τις περιείχαν.

Όπως εξήγησε ο επικεφαλής ερευνητής Μίκαελ Έλερ, καθηγητής Μουσικής στο γερμανικό πανεπιστήμιο, έως τώρα υπήρχαν υπόνοιες πως το όλο θέμα σχετίζεται με τις συχνότητες του συγκεκριμένου είδους ήχου.

«Δεν γνωρίζαμε, όμως, ποιες ακριβώς συχνότητες οφείλονται γι’ αυτό», είπε στο ετήσιο συνέδριο της Ακουστικής Εταιρείας της Αμερικής (ASA) που διεξάγεται στο Σαν Ντιέγκο.

Η αντίληψη

Η έρευνά του δρος Έλερ και των συνεργατών του έδειξε ακόμα πως η αντίληψη ενός ήχου παίζει σημαντικό ρόλο στο πόσο ενοχλητικός θα είναι.

Οι μισοί από τους εθελοντές που συμμετείχαν στη μελέτη του, άκουσαν τον κλασικό ήχο του τριξίματος και οι άλλοι μισοί τον τροποποιημένο.

Στο πλαίσιο της έρευνας, οι ερευνητές είπαν σε κάποιους εθελοντές τι ακριβώς θα ακούσουν, ενώ σε άλλους είπαν πως θα ακούσουν κάποια ξένα, παραδοσιακά μουσικά θέματα.

Οι εθελοντές κλήθηκαν να βαθμολογήσουν πόσο ευχάριστος ή δυσάρεστος ήταν κάθε ήχος, ενώ την ώρα που τον άκουγαν οι ερευνητές κατέγραφαν δείκτες στρες όπως η αρτηριακή πίεση, ο καρδιακός παλμός και η εφίδρωση.

Όσοι εθελοντές ήξεραν ότι θα ακούσουν το τρίξιμο νυχιών σε έναν πίνακα, βαθμολόγησαν τον ήχο ως πολύ πιο ενοχλητικό και είχαν πολύ ισχυρή στρεσογόνο αντίδραση, κυρίως όσον αφορά την εφίδρωση.

Ακόμα όμως και όσοι δεν ήξεραν πως θα ακούσουν τα νύχια, βαθμολόγησαν τον ήχο τους ως πιο ενοχλητικό.